το άπειρο γυμνό του μέλλοντος.

 Ήταν τη νύχτα των χαμένων

ονείρων που τα άπληστα σώματα στο πιο τέλειο

φανταστικό

διαμορφώθηκαν κάτω από το υπέροχο όραμα

του σπάνιου φωτός γεμάτου χάρη

 

τα χαμόγελα έλαμψαν και

η ζεστασιά του

δέρματος φιλοξενήθηκε

για σαγηνευτικό σκοπό η αμυδρή arfaressentidos

αμοιβαία

στην απομονωμένη σιωπή των κοχυλιών

τα μαλλιά κύλησαν πάνω από τα αντίθετα πρόσωπα και τα στόματα

άγγιξαν ελαφρά

εμφανίζοντας τα πρώτα σταγονίδια

μιας αναμενόμενης εφίδρωσης

των χεριών που κινούνται

από τις καμπύλες που εκτίθενται στα φύλλα όλων των

αναμνήσεων και τα νέα επιτεύγματα λαχταρούν

περισσότερα επεισόδια

για αυτό το τυχερό πλαίσιο

προκύπτει ο αφοπλισμός όλων των συνόρων

και ο αρμονικός ιστός παίρνει τις

εσοχές της σήραγγας όλης της ευχαρίστησης υπάρχει

ένα έντονο και βαθύ φως

που σταδιακά εξυψώνει

αυτές τις αξέχαστες στιγμές.

Μια ερημιά που παραχωρήθηκε σε

άπορη φύση, δημιούργησε

μια χαμένη αγάπη

με τον πιο άσεμνο τρόπο.

Τα αρώματα υπαγορεύουν τις ευαισθησιές

από την επιθυμία, από

την αρχή υποδείκνυαν την

αξία που έχει ένα φιλί.

Τα σώματα κατανόησαν τους εαυτούς τους στην

επικρατούσα πληρότητα,

ως τέτοια αναγνωρισμένη

εξέχουσα αποπλάνηση.

Ξεκλείδωσαν

έννοιες σε χειριζόμενους χειρονομίες, για να μην

αναφέρουμε τα κάποτε

κολακευμένα στήθη.

Σε μια ανάσα λαχανιασμένοι καθαρισμένοι

δρόμοι, πριν

από την παραληρητικές λάμψη και

άλλες γραφειοκρατίες.

Η έκκληση σύμφωνης γνώμης

έχει γίνει πανταχού παρούσα,

παράγοντας μισαλλοδοξίας

σε μια ανεπίτρελη αιτία.

Στη συνέχεια, τα φιλιά συνοψίζουν

, σε

συμπαιγνία με δύο για

ευχαρίστηση και συγκίνηση.

Η πλήρης έκσταση σε συναρπαστική και υπέροχη ένωση

,

ήταν το αιδοίο ο λόγος της

πάχυνσης αυτού του ψάθινου.

Χωρίς έφεση ή επιδείνωση

ήταν ο τρόπος, απολαμβάνοντας

την κατάποση τραβόδων

τόσο καλό κρασί.

Στη σκόνη του εδάφους κινδυνεύουν ίχνη διάσπαρτα

σε μη κομφορμότητα,

σε ένα υγιές γυμνό χωρίς ακαμψία

από τις γραμμές της αλήθειας.

Μερικά χαλαρά ίχνη δεν ευθυγραμμίστηκαν

σωστά πέφτοντας πάνω σε στερεά κομμάτια,

τα οποία ανακαλύπτονται ασυνόδευτα γυμνά

σε άθεες κινήσεις.

Από τη φαντασία τεμαχισμένο

preme η εκμηδενισμένη

φλέβα ενός αίματος σταμάτησε χωρίς να ρέει.

Ένας λαβύρινθος καθιερώνεται

στις αόρατες γραμμές που αισθάνονται

το άπειρο γυμνό του μέλλοντος.

εγγενή συνάφεια

 Στο εξωτερικό του χρόνου

οι ώρες δεν

υπολογίζονται ή περνούν απαρατήρητες από

το χρόνο που περνάμε χωρίς χρόνο.

Σε εκείνο το μέρος έξω από τα δευτερόλεπτα κάθε λεπτού είναι ασήμαντοι ληστές που προσπερνούν κάθε κτύπημα του δείκτη τους σε

μια ασήμαντη βόλτα κάτω από

την ταλάντευση κάθε προμελετημένης αίσθησης.

ανοιχτή καρδιά

της αγάπης και των οζίδια που αποτελούνται

από αναντιστοιχίες

στις σχισμές της

αγωνίας είναι το μαρτύριο της

ημιδιαφανούς μεδδίωσης των καθρεφτών.

Από την άλλη πλευρά βρίσκω τον εαυτό μου

να κρατάει το περιφραγμένο

ξέβγαλμα, από τα πανιά

dorque στην ουλή τραύμα marda και αιμορραγεί σε κάθε καρδιά portoo

που χάνεται στα σκοντάφτματα των κυμάτων.

Αυτές οι φωνές ξε υπερβαίνουν

την απλή αίσθηση των πραγμάτων και

οι ήχοι γίνονται εφήμερες το

τεράστιο μέγεθος των λόγων.

Υπάρχει πάντα μια έκκληση σε

κάθε τραγούδι

φίλων και τα φώτα της μεγαλοπρέπειας

θα παραμείνουν ο πόνος της φιλίας.

Ναι, επειδή

η φιλία μπορεί επίσης να βλάψει

ότι

τόσα πολλά μπορούν να συμβούν ηλιόλουστες μέρες

όπως στις πιο γκρίζες

μέρες που κοσμούν τη βροχή.

Η αγάπη τόσο πολύ που τίποτα δεν ξεπερνά τις

αγωνιώδεις αισθήσεις,

οι οποίες στην έξοδο ενός τεράστιου βούρτσισμα

ξεπερνούν τις αξιολογημένες έννοιες.

Όταν μια μεγάλη αγάπη δεν τελειώνει,

γλιστράει μακριά από τα μαγευτικά ποτάμια,

σε μια πληρότητα κάτι που δεν αποτρέπεται

από την ύποπτη αποτυχία του κλάμα.

Αν η αγάπη εφευρεθεί εκείνη τη στιγμή μερικές φορές

παρασύρεται από την

καθυστέρηση λιποθυμώντας και ενθουσιάζεται μετά.

Και στις άστοχες προδοσίες τόσο πολύ

υποφέρει στις αιφνιδιαστικές συγκρούσεις που προέρχονται από chofrena

epic πάντα αισθάνθηκε σε δύο.

Ένα άστοχο φιλί

συμφερόντων απελευθερώνεται στο

εύρος των αναγκών

που είναι κατάλληλα

για κάθε κατανάλωση.

Η αξέχαστη χειρονομία απεικονίζει την μοναχική

αποπλάνηση

αυτής

της βόλτας στην διπλοπροσωπία της ατμόσφαιρας.

Το ρουζ και το κάψιμο δικαιολογούν

όλα τα μελόδραμα και

η δαιδαλώδη εγκράτεια κάθε

υπακοής θα

είναι η αντίθεση οποιουδήποτε

τελικού προϊόντος.

Η μόνη διαφορά

θα είναι στον τρόπο που φιλάς

κάθε διαφορετικό φορέα

αυτού του ενισχυτή κίνησης.

Πάντα υπάρχει ένα

φιλί κρυμμένο μεταξύ μας.

Δεν βάδισα τα χέρια μου.

τους άφησα να μιλήσουν.

όταν βρίσκεται στη λευκή οθόνη

γλιστρούν.

Το χρώμα και το πινέλο απελευθερώνονται,

είναι η δύναμη των αρτηριών

αυτή η απόχρωση.

 

Σε μουρμούρες

οι άβυσσο διαγράφονται

ανάβει τη φωτιά

σε μπλε αλχημεία,

στην οθόνη 'λβα.

Οι εικόνες της σκιάς είναι απογυμνωμένοι.

Τα φοράω με φωτοστέφανα ελευθερίας.

 

Και ξαφνικά

σκέφτομαι τη γέννηση...

Και είναι φως, είναι φεγγαρόφωτο.

είναι η μέρα που ξημερώνει

είναι το βάζο της φλόριντα.

είναι θάλασσα αυτό το παρεκκλήσι

είναι ο λόφος που ανθίζει.

Και από το πουθενά, έγινε ένα όνειρο.

και το όνειρο δημιούργησε ζωή.

Οι μπαλάντες ακούγονται σε

άλλες εποχές τραγουδιούνται

από τις μυθικές φωνές της λογικής

μεταξύ των ρωγμών των

παραθύρων ύπνου.

Λάμπουν σε μια ταχυδακτυλουργική

ηχώ που ενεργοποιεί την προικισμένη

σύζευξη ενός ανείπωτου

ρήματος.

Σύντομα προκύπτουν οι αδιάλειπτη

στίχοι που διαμορφώνονται στην καρδιά κάθε λαιμού

που συγκρούεται

με τη λαχτάρα των πτηνών.

Σε μια αδιαμφισβήτητη

στιγμή, η απελπισία θα πάρει τις κινήσεις τους

και θα πετάξει ήσυχα!...

Οι προκλητικοί καθρέφτες

RIPS

σε σίγαση χωρίς προειδοποιήσεις πάντα σε

αντανακλάσεις νέων καινοτομιών.

οι θάλασσες πολλαπλασιάζονται σε παλιρροιακές

ζητημάτες και ο παλιός ορίζοντας είναι μια απολέπιση καλλιγραφίας

όπου κάθε δάκρυ μπλε

μπογιάς χτυπά το αδιανόητο

και οι ώμοι κουράζονται από το συνεχές στολισμό

και τη διστακτική ραφή.

Ακούω μια κραυγή τώρα ή ποτέ.

Και η βελόνα του πικάπ σκίζει μια άλλη ραμμένη

φιλοσοφία ευκολίας - ίσως αύριο ή μεθαύριο.

Ακόμη και οι καμπάνες χρειάζονται συνεκτικούς αγωγούςδεν

πηγαίνουν

στο προσωπικό και οι κραυγές κοιμούνται με διστακτικά δάκρυα.

Εμφανή δάκρυα αναδύονται που

αναδεικνύουν

την εγγενή συνάφεια.

Είναι κατά την άφιξη των νυχτών

που οι longas συγχέονται

σε ένα φιλί από την

επιθυμητή αποπλάνηση όλων των συναισθημάτων.

Έτσι υποστηρίζονται τα καρυκεύματα που εκτίθενται

σε απογοήτευση για ευχαρίστηση χωρίς

οποιοδήποτε σχέδιο που παρασκευάζεται

ή εξισώνεται ποτέ.

Από τα άδεια χέρια μας προκύπτει

το υπέρτατο δώρο

όλων όσων είμαστε ικανοί να κάνουμε.

Ένας ανεμοστρόβιλος απερίσκεπων σκέψεων

περιλαμβάνει

την παλλόμενη

ένταση αυτού του συναρπαστικού διαλείμματος.

Βλέπω τότε στη λάμψη των

ματιών σου την άνθηση ενός στίχου με

το ρήμα αγάπη πάντα παρούσα.